Święto Kwiatów i Ognia, Beltane
Noc z 30 kwietnia na 1 maja obchodzona była od wieków i w różnych kulturach jako czas witania rozkwitu i płodności. W kulturze staroitalskiej witano boginię Maję, która symbolizowała wzrastanie i rozkwit wiosny. W kulturze celtyckiej Beltane rozpoczynała się o wschodzie księżyca w wigilię pierwszego maja i oznaczała początek drugiej połowy starożytnego roku celtyckiego. Obchodzona najpierw jako festiwal duszpasterski, związany z wyprowadzaniem stad na dzikie pastwiska, nazywana była Nocą Walpurgii. Rytuały tego szczególnego sabatu miały nawiązywać do płodności i powrotu lata, słońca i ciepła - bydło przepędzano między dzwonnicami, aby przy użyciu ich dźwięku chronić je przed chorobami i urokami. Kontakt z ogniem symbolicznie oznaczał kontakt ze słońcem, druidzi rozpalali ognie intencyjne. ‘Bel’ oznacza w końcu ‘jasny’, zaś gaelickie ‘teine – ‘ogień’. Ogniska palone w tym dniu były wyjątkowe, wszystkie inne gasły, zaś te były najważniejsze. Symbolem Beltane było przeskakiwanie przez ogień, ale skakały pary – to był akt zjednoczenia, który miał przynieść nadzieję i błogosławieństwa płodności. Potem obrzędy zostały w pewnej części zaadaptowane przez chrześcijaństwo - odprawiono nabożeństwo w kościele, a prowadzono procesję na pola lub wzgórza, gdzie ksiądz rozpalał ogień.
Beltane to święto połączenia – bogini z bogiem, mężczyzny z kobietą. Ciekawostką jest, że w czasie tego wiosennego sabatu zawiązywano tzw. próbne małżeństwa – pary łączyły się na rok czasu i był to czas próby – jeśli przypadli sobie do gustu pozostawali w związku, zaś jeśli nie to rozstawali się bez żalu i pretensji. Beltane to święto kwiatów, czas płodności i czerpania bogactwa z nasion, które zasialiśmy. Obchody tego sabatu obejmowały tworzenie kwiatowych koszy, splatanie włosów (dla uczczenia związku mężczyzny i kobiety z boginią i bogiem), przeskakiwanie przez ogień na szczęście, ale i tworzenie tzw. majowych słupów. Były one centralnym punktem starych angielskich rytuałów wiejskich. Wstawano o świcie 1 maja, by zbierać kwiaty i zielone gałęzie z pól i ogrodów dla „błogosławieństwo maja”. Spośród młodych ludzi wybierano „królową maja” albo „króla maja”, którzy mieli za zadanie chodzić od drzwi do drzwi, nieść kosze kwiatowe lub drzewa majowe i śpiewać, w zamian za co ofiarowywano im datki. Był to symbol obdarzania innych nową siłą, dzielenia się wesołością, pasją i siła twórczą. Z kolei w niektórych częściach Francji na wsiach panował zwyczaj, że młodzi mężczyźni w Dniu Maja kładli się na polu udając, że śpią. Jeśli jakaś dziewczyna chciała takiego „śpiącego” mężczyznę poślubić, budziła go pocałunkiem - para szła wówczas do wiejskiej gospody i tańcząc, ogłaszała swoje zaręczyny.
Do dzisiaj symbolem Beltane są wyplatane wstążki, maszty, kolorowe kwiaty i płonące ogniska. Budzi się na całego nowy poziom energii, wzrasta łączność z naturą, duchem Matki Ziemi. Nasi przodkowie w tym dniu zawieszali nad ogniem gałąź jarzębiny, aby uchronić domostwo przed ogniem i czarami.
To również czas na planowanie i wprowadzanie w życie swoich marzeń. Czas na łączenie, wzmacnianie więzi - pomiędzy sobą, ale również z Matką Naturą, dziękowanie jej za płodność, żyzność i przynoszone dary. Okres tworzenia, kreacji i pasji. Zacznij nazywać cele w swoim życiu i określ, co przynosi ci spełnienie. Zaproś do swojego życia radość, śmiech, zachwyt pięknem dookoła, dziecięce spojrzenie na świat, spontaniczność i wysokie wibracje. Rozejrzyj się dookoła, bo to moment kiedy na łąkach, w leśnych zakamarkach i nad leśnymi strużkami pojawiają się wróżki. Jeśli je poprosisz ofiarowując coś w zamian, są one w stanie spełnić twoje życzenia. Oto rodzi się nowy czas magii. Beltane.
fot. internet