Żywioły
W powszechnym ujęciu kojarzą się tak z błogosławieństwem, jak i groźną, unicestwiającą siłą. Ogień pozwolił człowiekowi na rozwój cywilizacyjny oraz wniósł w ludzkie życie siłę i moc płomienia, tak pod względem fizycznym, jak i emocjonalnym. Woda niesie ze sobą dar życia i życie zapewnia. Jest u początków ludzkiej drogi, a emocje i kobiecy pierwiastek, który ze sobą niesie, leżą u podstaw twórczego wyrażania. Powietrze, utożsamiane w niektórych przekazach z żywiołem wiatru, to nie tylko błogosławieństwo oddechu; również lotność intelektu i szybkość inspirującej myśli. Ziemia, doskonałość stabilnej i bezpiecznej Matki Natury. Cierpliwej i wytrwałej, działającej powoli a długotrwale, gwarantującej bycie i życie. Doskonałość zespolenia elementów męskich, ognia i powietrza, z żeńskimi, wodą i ziemią. Siła żywiołów. Uzupełnienie i doskonałość, Jedność Życia. Tradycje starych kultur uwzględniały wśród żywiołów również metal, do dzisiaj wymienia się jako piąty element eter. Jako że osobiście uznaję eter wśród żywiołów, to w taki właśnie sposób będę się do niego tutaj odnosić.
_1x1.png)
W jaki sposób wspierają ciebie drzewa?
Każdy gatunek drzew działa na człowieka w pozytywny, chociaż nieco odmienny, sposób. Potwierdzono, że systematyczne zasilanie się energią zdrowych drzew, na przykład poprzez przytulanie się do nich, nie tylko zwiększa odporność ludzkiego organizmu, polepsza samopoczucie i przywraca optymizm oraz radość życia, dodatkowo przynosi natchnienie i wpływa na twórczą aktywność. Wiedział o tym już Jan Kochanowski, opiewając swoje ukochane lipy. Jak zatem zyskać optymalną korzyść dla siebie z energii niesionych przez konkretne gatunki drzew?
Magia świec, osobiste wskazówki
Płomień jako symbol żywiołu ognia ma w historii ludzkości wymiar niepodważalny. W końcu stał się w niej krokiem milowym i to dzięki niemu w szerokim rozumieniu, rozwinęła się nasza cywilizacja. Dzisiaj symbolem związku człowieka z żywiołem ognia są płonące świece.
Moc przytulania się do drzew
Tym razem o mocy drzew, jako że ich energię wykorzystywano od bardzo dawna. W prastarych czasach ludzie tworzyli świątynie w lasach i gajach, budując ołtarze pod świętymi drzewami. To były miejsca wyciszenia, modlitwy, ale i jedności całej wspólnoty. W cieniu gałęzi oddawano cześć starym bóstwom, ustawiano stoły weselne i świętowano, bawiono się. Potem na drzewach zawieszano kołyski z niemowlętami, by wiatr bujał dzieci do snu.