Wyjątkowa nie tylko na Dzień Matki...
Dzień Matki... 
ach, ileż się mieści pod pojęciem macierzyństwa słów, wartości, wkładu energii i pracy, a nawet codziennego znoju, trosk i obaw - a nade wszystko, ile miłości bezwarunkowej i bezgranicznej. Można odnieść wrażenie, że zbyt wiele razy w społeczeństwie jedni sprowadzają macierzyństwo do miary heroizmu; inni do idyllicznego obrazka pełnego zadowolenia, jakie przynosić powinna określona rola społeczna; jeszcze kolejni chcieliby macierzyństwo wtłoczyć do stałych ram przedmiotowych i niech tam tkwi. A macierzyństwa nie sposób ubrać w jedno - wie o tym każda matka, która czekała na zaistnienie tego cudu w swoim życiu; która drżała o bezpieczeństwo dziecka, w ciąży lub po narodzinach; która czuła szczęście nie do opisania, kiedy tuliła w objęciach najważniejszy skarb, słuchała pierwszych słów i towarzyszyła pierwszym krokom. Wie o tym każda matka, która czuła wyrzuty sumienia, kiedy nie wiedziała jak pomóc swojemu gorączkującemu dziecku, która zasypiała ze zmęczenia przy czekającej na zabawę pociesze lub czuła wyczerpanie swoimi obowiązkami. Macierzyństwo nie jest idealne. Jak życiowa podróż, pełne bywa lekcji i emocji, łez szczęścia i smutku, przytłoczenia i ekscytacji. Kiedy jednak widzisz uśmiech w oczach swojego dziecka, kiedy tuli się do ciebie w szczerym uścisku i kiedy wyrasta na szanującego innych, cudownego, mądrego, otwartego i szczęśliwego człowieka – to wiesz, że wypełniłaś swoje powołanie najpiękniej
ach, ileż się mieści pod pojęciem macierzyństwa słów, wartości, wkładu energii i pracy, a nawet codziennego znoju, trosk i obaw - a nade wszystko, ile miłości bezwarunkowej i bezgranicznej. Można odnieść wrażenie, że zbyt wiele razy w społeczeństwie jedni sprowadzają macierzyństwo do miary heroizmu; inni do idyllicznego obrazka pełnego zadowolenia, jakie przynosić powinna określona rola społeczna; jeszcze kolejni chcieliby macierzyństwo wtłoczyć do stałych ram przedmiotowych i niech tam tkwi. A macierzyństwa nie sposób ubrać w jedno - wie o tym każda matka, która czekała na zaistnienie tego cudu w swoim życiu; która drżała o bezpieczeństwo dziecka, w ciąży lub po narodzinach; która czuła szczęście nie do opisania, kiedy tuliła w objęciach najważniejszy skarb, słuchała pierwszych słów i towarzyszyła pierwszym krokom. Wie o tym każda matka, która czuła wyrzuty sumienia, kiedy nie wiedziała jak pomóc swojemu gorączkującemu dziecku, która zasypiała ze zmęczenia przy czekającej na zabawę pociesze lub czuła wyczerpanie swoimi obowiązkami. Macierzyństwo nie jest idealne. Jak życiowa podróż, pełne bywa lekcji i emocji, łez szczęścia i smutku, przytłoczenia i ekscytacji. Kiedy jednak widzisz uśmiech w oczach swojego dziecka, kiedy tuli się do ciebie w szczerym uścisku i kiedy wyrasta na szanującego innych, cudownego, mądrego, otwartego i szczęśliwego człowieka – to wiesz, że wypełniłaś swoje powołanie najpiękniej 
Rodzicielstwo bywa zarówno misją, jak i wyzwaniem. Kiedy wyzwanie przeważa, przywołaj w myślach ten szczęśliwy moment, który towarzyszył waszym pierwszym chwilom razem; czas niezrównanej czułości i troski lub otwartość twojego dziecka dla zachwytu światem. I obserwuj zmiany w sobie… Dziecko potrzebuje w życiu tak samo bardzo czułej matki, jak i świadomego ojca. Naukowo jest udowodnione, jak ta pełnia rodziny wpływa na właściwy rozwój dziecka, jego zdrowie emocjonalne, psychosomatyczne i fizyczne. Nawet jeśli to z matką dziecko połączone jest do 7-ego roku życia tzw. pępowiną energetyczną, to obydwoje rodzice są wzorcami do naśladowania, zanim dziecko wejdzie w okres dorastania i zacznie kształtować w pełni swoją własną świadomość. A relacja z matką pozostaje bardzo ważna dla dziecka przez całe jego życie, bo może pomóc wzrosnąć, inspirować i budować (lub odwrotnie). Matka niesie opiekę, ojciec ochronę; matka obdarowuje zrozumieniem, ojciec drogowskazem; matka przytula do serca, ojciec pozwala wesprzeć się na jego mocnych barkach; matka czuwa nad maleństwem, ojciec czuwa nad nastolatkiem... Kiedyś nasi praprzodkowie w swojej hierarchicznej społeczności określili podział ról: ojciec pełen siły i hartu ducha wyruszał na polowanie, przynosił do domu zwierzynę, a jego oprawą i przygotowaniem posiłku w świetle domowego ogniska, zajmowała się matka. Te archetypy w dzisiejszym świecie są coraz odleglejsze, a jeśli nawet dochodzi dzisiaj do pewnej cywilizacyjnej zamiany ról, to dla dziecka nie ma to znaczenia, bo jego potrzeba obecności matki w życiu jest tam samo stała i niezmienna Przy okazji Dnia Matki, pomyśl z wdzięcznością o twoim rodzie, o przodkach, o ich wartościach, o ich życiu i pracy, które sprawiły, że jesteś i masz okazję wykreować dla siebie najlepsze możliwe życie Pobłogosław kobiety w twoim rodzie, z szacunkiem dla całej drogi jaką odbyły i życiowych misji, jakie przyjęły. Pobłogosław twoich rodziców 
Mamom, których już nie ma wśród nas, zapalmy dzisiaj białą świecę, niech zaznają spokoju i miłości bezwarunkowej, niech Światło towarzyszy im w ich dalszej podróży... Mamy, które obchodzą swoje święto oparte o wspomnienia, bo ich dzieci nie ma już przy nich, otulmy miłością, czułością i błogosławieństwem… I podziękuj Matce Ziemi za dzielenie się swoją mocą, za opiekę, za cierpliwość i wszystkie trudy, jakie na siebie wzięła, byś był, byś była… 
Wszystkim matkom, mamom, mamusiom i matulkom życzę mądrej miłości i świadomego przewodnictwa w życiu swoich dzieci; empatii i otwarcia na ich potrzeby, wspierania ich w rozwoju i przypominania im, jak są ważni, kochani i akceptowani; uważnego słuchania i docenienia czasu, który jest bezcenny dla was i waszych dzieci 
To wszystko przyniesie w przyszłości zachwycające owoce.***